Applaus voor doktersassistente Celiҫa Staakman!

Celiҫa Staakman lag helemaal op schema voor haar examenjaar. De 18-jarige studente Doktersassistente aan het ROC Midden Nederland liep stage op de poli kindergeneeskunde in het Diakonessenhuis in Utrecht. Door corona moest ze haar stage onderbreken.

Leestijd: 4 min.

Als doktersassistente in opleiding meet en weegt Celiҫa kinderen en neemt ze de bloeddruk op. “Het is werk waar ik echt in gegroeid ben omdat je vooral heel goed moet leren communiceren. Zoals de kinderen geruststellen, zij vinden het heel erg spannend. Maar natuurlijk ook de ouders. Je leert mensen lezen hoe je ze op hun gemak kunt stellen.”
Aan dat groeien en leren op een stage kwam dit voorjaar ineens een einde. Net als bij vele studenten was corona een enorme spelbreker voor Celiҫa. En hoewel er meer dan genoeg werk te doen was in het ziekenhuis, werd door corona de overige zorg stilgezet. “Zonder draaiende polikliniek kan ik geen goede stage lopen. De reguliere behandelingen werden stopgezet en ook zou het niet veilig zijn geweest voor de patiënten als iedereen naar het ziekenhuis was blijven komen.”

Onzeker
Het zorgde dit voorjaar voor veel stress bij Celiҫa en andere studenten die ineens hun diploma in gevaar zagen komen. “Er was veel onzekerheid”, herinnert Celiҫa zich. “Dat een pandemie kan gebeuren verwacht je niet. Ik vind dat de school het lesprogramma heel snel heeft opgepakt op school en online. En we mochten gelukkig gewoon naar het examenjaar met onder andere de voorwaarde om de examens van de gemiste periode dit schooljaar te doen. Ik heb een goede planning gemaakt, dat is wel belangrijk.”

Achterstand wegwerken
Na de zomer kon Celiҫa haar stage in het Diakonessenhuis vervolgen. Het contact met kinderen en ouders kan gelukkig nog fysiek plaatsvinden. “Mijn werk is wel ‘gewoon werk’ gebleven in het ziekenhuis. Wij werken in totaal met 10 doktersassistenten op de polikliniek samen het is een hecht team en zij staan echt voor mij klaar in de stagebegeleiding. De artsen komen nu zelf naar mij toe en vragen mij ook aan het begin van de dag of ik hun poli kan draaien, zij zeggen letterlijk “Celica je kan het”, dit geeft mij zelfvertrouwen dat ik mijn werk goed doe en daar ben ik heel blij mee. Natuurlijk zijn er veel beschermende maatregelen genomen maar ik hoef niet op afstand te werken via een computerscherm bijvoorbeeld. Ik heb zelfs nog enkele uren in de week lessen op school. Dan zie ik mijn docenten en klasgenoten.”

En de achterstand die ze afgelopen voorjaar opliep? Celiҫa is bezig om dat allemaal weg te werken. “Op dit moment heb ik de examens Nederlands en rekenen die toen niet doorgingen. Dan volgen de praktijkexamens. De examens op stage kan ik gelukkig zelf inplannen. Komt helemaal goed!”