dinsdag 14 maart 2023
‘Als je écht iets wil met je toekomst, moet je je mbo-diploma halen’
Mohamad (21) uit Syrië en Fortuna (19) uit Eritrea ontvluchtten hun land voor een beter bestaan in Nederland, richting een toekomst die ze zélf mochten vormgeven. Ze leerden de basics in de Internationale Schakelklas (ISK) en stroomden door naar een mbo Entree-opleiding, hun dromen achterna. Hoe die eruitzien? We vroegen het ze persoonlijk. “Alles begint met taal.”
Leestijd: 5 minuten
Mohamad was 13 jaar toen hij vanuit Syrië naar Turkije vluchtte. Alleen, zonder zijn ouders. “Ik heb ongeveer vijf jaar in Istanbul gewoond. Hier werkte ik bij een kledingatelier en als kapper. Het knippen had ik geleerd in de kapperszaak van mijn oom in Syrië. Het leven in Turkije was zwaar. Ik stond op, ging werken, naar bed. Elke dag. Dat voelde niet goed. Ik wilde niet alleen maar werken om alles te kunnen betalen en om een beetje te sparen. Ik wilde een opleiding volgen, naar school, iets doen om een toekomst te hebben. En in Turkije had ik geen toekomst, dus ben ik ruim drie jaar geleden naar Nederland gekomen.”
Docent of arts
Ook Fortuna had in Eritrea geen toekomst, zegt ze. “Ik woonde met mijn ouders, broertjes en zusjes in een dorp. Hier was geen werk, eigenlijk helemaal niets. Ik zat op school, maar ik wist niet wat ik wilde worden. Kinderen in Eritrea hebben geen dromen. Ze willen het liefst docent of arts worden. Niet omdat het leuk is, maar omdat het belangrijke, slimme mensen zijn die veel weten. ‘Hoge’ beroepen zijn goede beroepen. Ze hebben aanzien. Toen ik 15 was, ben ik met mijn ouders naar Nederland gegaan. Ze wilden een beter leven voor ons, in een veilig land.”
Fouten maken
Eenmaal in Nederland ontmoetten Mohamad en Fortuna elkaar in de ISK-klas van Curio, in Bergen op Zoom. “De eerste maanden vond ik echt heel moeilijk”, vertelt Mohamad. “In Turkije werkte ik alleen maar en ging ik niet naar school. Nu moest ik rekenen, de taal leren en elke dag op tijd zijn. Al vond ik dat geen probleem. Afspraak is afspraak. Daarna ging het steeds beter. Door de begeleiding van de docent maakte ik stappen naar een hoger niveau.” Fortuna knikt: “Ik heb ook veel geleerd van de docent. In het begin moest ik wennen. Alles was anders dan in Eritrea. Vooral rekenen en taal vond ik lastig. De docent zei dat ik gewoon moest praten. Als ik dat niet deed, leerde ik ook niets. Door haar goede hulp toen durf ik nu te praten en ben ik niet bang om fouten te maken.” Dat klinkt Mohamad bekend in de oren. “Als je fouten maakt, begrijp je dingen beter. Alles begint met taal. Dat is de basis. Heb je die niet, dan is het heel moeilijk om een opleiding te gaan doen, zeker niveau 2 of hoger.”
Haren verven
Zelf begon Mohamad na zijn ISK-tijd aan de mbo Entree-opleiding Kapper, bij Curio in Breda, waar hij vrij snel doorstroomde naar niveau-2. “Ik kon al knippen, kende veel technieken, maar met dameskapsels en haren verven had ik geen ervaring. Dat leer ik nu. Als ik wil, kan ik morgen mijn eigen bedrijf beginnen. Maar dat doe ik niet. Ik wil eerst mijn niveau 2-diploma halen. Het is het bewijs dat ik kan knippen. En dat ik stage heb gelopen. Dat is allemaal belangrijk voor mijn toekomst.”
Ook Fortuna heeft intussen de stap naar het mbo gemaakt. “Ik doe de Entree-opleiding assistent verkoop/retail, voor verkoopster in een kledingwinkel. Ik hou van kleding, vind het fijn om mensen te helpen en om iets nieuws te leren. Het is echt leuk. Ik loop nu stage in een kledingwinkel, New Yorker, in Roosendaal. Hier heb ik allemaal jonge collega’s met wie ik vaak klets. Daar leer ik veel van.”
Leerwerkplek
Fortuna ziet werken in een kledingwinkel niet als haar ‘eindhalte’. “Ik wil doorgroeien naar niveau 4, manager retail, en daarna de opleiding tot tandartsassistente doen.” Lachend: “Word ik toch een soort dokter.” Mohamad, die nu al veel werkt naast zijn opleiding, droomt op termijn van een barbiershop. “Ik wil een eigen zaak waar ik anderen kan opleiden, een soort leerwerkplek. Twee jongens uit de ISK hebben stagegelopen in mijn kapsalon, in het Curio-pand in Bergen op Zoom. Ze vonden school maar moeilijk en wilden daarom gaan werken. Ik heb ze laten meekijken, wat technieken geleerd. Een van de jongens doet nu de kappersopleiding. Dat is mooi, ik help mensen graag. Ik ben blij met de kans die ik heb gekregen om iets van mijn toekomst te maken. Ik zit op school, ik werk, ik ben gelukkig.”
Verder lezen?
Meer weten over hoe Entree-studenten het doen op het mbo? Lees dan het rapport ‘Studiesucces van mbo Entree-studenten’ en bekijk meteen de speciale Entree-praatplaat.
Op de foto Mo, poserend in zijn eigen mini-kapsalon in het Curio-gebouw in Bergen op Zoom: 'Ik zit op school, ik werk, ik ben gelukkig.'
Leestijd: 5 minuten
Mohamad was 13 jaar toen hij vanuit Syrië naar Turkije vluchtte. Alleen, zonder zijn ouders. “Ik heb ongeveer vijf jaar in Istanbul gewoond. Hier werkte ik bij een kledingatelier en als kapper. Het knippen had ik geleerd in de kapperszaak van mijn oom in Syrië. Het leven in Turkije was zwaar. Ik stond op, ging werken, naar bed. Elke dag. Dat voelde niet goed. Ik wilde niet alleen maar werken om alles te kunnen betalen en om een beetje te sparen. Ik wilde een opleiding volgen, naar school, iets doen om een toekomst te hebben. En in Turkije had ik geen toekomst, dus ben ik ruim drie jaar geleden naar Nederland gekomen.”
Docent of arts
Ook Fortuna had in Eritrea geen toekomst, zegt ze. “Ik woonde met mijn ouders, broertjes en zusjes in een dorp. Hier was geen werk, eigenlijk helemaal niets. Ik zat op school, maar ik wist niet wat ik wilde worden. Kinderen in Eritrea hebben geen dromen. Ze willen het liefst docent of arts worden. Niet omdat het leuk is, maar omdat het belangrijke, slimme mensen zijn die veel weten. ‘Hoge’ beroepen zijn goede beroepen. Ze hebben aanzien. Toen ik 15 was, ben ik met mijn ouders naar Nederland gegaan. Ze wilden een beter leven voor ons, in een veilig land.”
Fouten maken
Eenmaal in Nederland ontmoetten Mohamad en Fortuna elkaar in de ISK-klas van Curio, in Bergen op Zoom. “De eerste maanden vond ik echt heel moeilijk”, vertelt Mohamad. “In Turkije werkte ik alleen maar en ging ik niet naar school. Nu moest ik rekenen, de taal leren en elke dag op tijd zijn. Al vond ik dat geen probleem. Afspraak is afspraak. Daarna ging het steeds beter. Door de begeleiding van de docent maakte ik stappen naar een hoger niveau.” Fortuna knikt: “Ik heb ook veel geleerd van de docent. In het begin moest ik wennen. Alles was anders dan in Eritrea. Vooral rekenen en taal vond ik lastig. De docent zei dat ik gewoon moest praten. Als ik dat niet deed, leerde ik ook niets. Door haar goede hulp toen durf ik nu te praten en ben ik niet bang om fouten te maken.” Dat klinkt Mohamad bekend in de oren. “Als je fouten maakt, begrijp je dingen beter. Alles begint met taal. Dat is de basis. Heb je die niet, dan is het heel moeilijk om een opleiding te gaan doen, zeker niveau 2 of hoger.”
Haren verven
Zelf begon Mohamad na zijn ISK-tijd aan de mbo Entree-opleiding Kapper, bij Curio in Breda, waar hij vrij snel doorstroomde naar niveau-2. “Ik kon al knippen, kende veel technieken, maar met dameskapsels en haren verven had ik geen ervaring. Dat leer ik nu. Als ik wil, kan ik morgen mijn eigen bedrijf beginnen. Maar dat doe ik niet. Ik wil eerst mijn niveau 2-diploma halen. Het is het bewijs dat ik kan knippen. En dat ik stage heb gelopen. Dat is allemaal belangrijk voor mijn toekomst.”
Ook Fortuna heeft intussen de stap naar het mbo gemaakt. “Ik doe de Entree-opleiding assistent verkoop/retail, voor verkoopster in een kledingwinkel. Ik hou van kleding, vind het fijn om mensen te helpen en om iets nieuws te leren. Het is echt leuk. Ik loop nu stage in een kledingwinkel, New Yorker, in Roosendaal. Hier heb ik allemaal jonge collega’s met wie ik vaak klets. Daar leer ik veel van.”
Leerwerkplek
Fortuna ziet werken in een kledingwinkel niet als haar ‘eindhalte’. “Ik wil doorgroeien naar niveau 4, manager retail, en daarna de opleiding tot tandartsassistente doen.” Lachend: “Word ik toch een soort dokter.” Mohamad, die nu al veel werkt naast zijn opleiding, droomt op termijn van een barbiershop. “Ik wil een eigen zaak waar ik anderen kan opleiden, een soort leerwerkplek. Twee jongens uit de ISK hebben stagegelopen in mijn kapsalon, in het Curio-pand in Bergen op Zoom. Ze vonden school maar moeilijk en wilden daarom gaan werken. Ik heb ze laten meekijken, wat technieken geleerd. Een van de jongens doet nu de kappersopleiding. Dat is mooi, ik help mensen graag. Ik ben blij met de kans die ik heb gekregen om iets van mijn toekomst te maken. Ik zit op school, ik werk, ik ben gelukkig.”
Verder lezen?
Meer weten over hoe Entree-studenten het doen op het mbo? Lees dan het rapport ‘Studiesucces van mbo Entree-studenten’ en bekijk meteen de speciale Entree-praatplaat.
Op de foto Mo, poserend in zijn eigen mini-kapsalon in het Curio-gebouw in Bergen op Zoom: 'Ik zit op school, ik werk, ik ben gelukkig.'
