Isabel pakt aan!

Interview met Isabel

Welke opleiding volgt de ambassadeur?

Opleiding tot verpleegkundige

Wat is haar/zijn motivatie om voor deze opleiding te kiezen?

Isabel is tweedejaars verpleegkundige. Ze wil graag mensen helpen. Dat zit zo:
‘Een paar jaar geleden werd ik opgenomen in het ziekenhuis en ontstond de interesse hoe het in een ziekenhuis reilt en zeilt. Ook ontstond in die tijd mijn interesse voor het menselijk lichaam. We hebben allemaal eenzelfde lichaam met armen, benen, een neus en een mond, maar iedereen is anders qua fysieke en mentale gesteldheid. Iedereen heeft z’n ‘programmeerfoutjes’ en ik vind het interessant om die foutjes te analyseren, te ontdekken, een oorzaak te achterhalen en een oplossing te zoeken. Zodat iemand weer mee kan doen met de samenleving. Als verpleegkundige kan ik een bijdrage leveren aan de gezondheid van mensen.’

Welke ervaringen heeft de ambassadeur al opgedaan in haar of zijn toekomstige beroep?

Isabel heeft stage gelopen bij de Pieter Raat Stichting, een woonzorgcentrum voor senioren. Ook liep ze stage bij Zorgcirkel Westerhout, eveneens een woonzorgcentrum voor senioren. En ze volgde een snuffelstage bij Scorlewald, een antroposofische zorginstelling. Ze staat te trappelen om haar kennis verder uit te breiden.

Welke dromen of plannen heeft de ambassadeur voor haar/zijn toekomst?

Isabel wil eerst de opleiding Verpleegkundige afronden. ‘Mijn droom is om neuroloog te worden. Ik heb epilepsie gehad en ben daaraan geopereerd. Ik wil heel graag het brein doorgronden op het gebied van epilepsie. Als ervaringsdeskundige wil ik er mijn vak van maken en mijn ervaring inzetten als gereedschap. Ik weet hoe het is om op de behandeltafel te liggen en begrijp goed hoe patiӫnten zich voelen en wat ze nodig hebben. Vroeger was epilepsie mijn zwakte en nu wil ik er mijn kracht van maken en inzetten. Daarnaast wil ik de communicatie tussen patiënt en arts verbeteren.’

‘Bij het mbo leer ik de basis, aan het bed, en kan ik me verplaatsten hoe een verpleegkundige werkt. Door opleidingen te stapelen zie en leer ik alle facetten binnen de gezondheidszorg en zie ik hoe er samengewerkt wordt en hoe dat verbeterd kan worden. Met het stapelen van opleidingen maak ik kennis met meerdere visies binnen de gezondheidszorg en hoop ik dat ik met mijn kennis en kunde iets kan betekenen en verandering kan doorvoeren waar dat nodig is. Vanuit artsenperspectief is er nog een grote slag te slaan. Dat heb ik zelf ervaren als patiӫnt. Met name in de communicatie is er nog veel te winnen.’

Hoe herkennen we de ambassadeur tijdens het programma Mbo’ers Pakken Aan?

‘Ik ben beschouwend en wil meerdere standpunten tot me nemen, dus naar veel mensen luisteren. Daarna wil ik een keuze maken en een oplossing vinden. Ik wil mensen betrekken en daardoor betrokkenheid tonen. Dat doe ik op een optimistische en positief eigenwijze wijze.’

Waarom moet zij/hij Landelijk Ambassadeur mbo worden?

'Ik ben ervan overtuigd dat jongeren veel meer in hun mars hebben dan mensen denken. Het zou dan ook goed zijn als jongeren meer zeggenschap krijgen over hun studie. Leren kan onwijs leuk zijn en ik wil graag dat jongeren meer hun mening kunnen geven over hun opleiding, want het is notabene ónze opleiding. Als ambassadeur zou ik contact maken met de studenten, om hen stemrecht te geven over hoe we het mbo leuker en leerzamer kunnen maken.
Daarnaast wil ik me graag inzetten voor een nieuwe visie op het mbo. Hbo en wetenschappelijk onderwijs worden gezien als hoger en mbo als lager, praktischer en makkelijker. Ik wil het meer naast elkaar zetten in plaats van hoog naar laag te denken. Dan komt er meer gelijkheid in de samenleving en wordt ingezien hoe belangrijk het mbo is. Ik kijk naar mensen als geheel en niet naar opleidingsniveau of achtergrond. De kracht van mensen wil ik ontdekken en niet van het negatieve uitgaan.'

'Onze huidige samenleving vergelijk ik met een boom. De wortels zijn het mbo, de stam het hbo en de takken met bladeren het wo. Wij zijn de wortels; onder de grond en worden niet gezien. Ik wil dat veranderen zodat ingezien wordt dat er zonder wortels geen boom is. Hiervoor is samenwerking en enthousiasme nodig. In het leven moet je stappen durven maken en kunnen dromen. Gezamenlijk kunnen we heel ver komen.’

Wat weet bijna niemand over haar/hem?

‘Bijna niemand weet dat ik epilepsie heb gehad en eraan geopereerd ben. Nu heb ik, gelukkig, geen epileptische aanvallen meer, maar ik ben wel ervaringsdeskundige. Ik hoop dat ik, op wat voor manier dan ook, andere mensen kan helpen op het gebied van epilepsie. En ik ben goed in volleybal en geniet daar enorm van.’